Það er saga að segja frá því hvernig ég fékk þennan jakka.
Þegar ég sá hann fyrst var þetta svona tilfinning eins og þið hafið eflaust fundið fyrir oft. Svona algjört must að eignast.
Þó, keypti ég hann ekki en var í staðin algjört pain, vægt til orða tekið, fyrir þá sem voru með mér allan þennan dag. Ég bara VARÐ að eignast hann. Örugglega líka meira af því að ég gat það ekki.
Í lok dagsins, búin að eiga heilann Tivolidag og ég veit ekki hvað og hvað, þá bað lúmski mig um að ná í eitthvað ofan í poka sem hafði verið undir vagninum hjá dóttir minni frá því fyrr um daginn.
Þar beið þessi fíni fíni biker leðurjakki sem ég á svo sannarlega í dag, sátt og sæl!
Kallinn náði sér þar auðveldlega í + í kladdan og meira til þennan daginn. Hann bestur og ég jakka ríkari. Takk fyrir það !!